کد مطلب:109214 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:108

نامه 054-به طلحه و زبیر












[صفحه 306]

رساله الی طلحتین به سوی طلحه و زبیر با عمران پسر حصین خزاعی ذكر كرده آن را ابوجعفر اسكافی در كتاب مقامات در فضائل امیرالمومنین علیه السلام اما پس از ستایش خداوند به راستی دانستید هر چند پنهان نمودید من نخواستم مردم را تا خواسته مرا و بیعت نبستم با آنها تا آنها با من بیعت بستند و شما دو نفر از كسانی هستید خواستید مرا و بیعت كردید به من و عموم مردم بیعت نكردند به من برای قدرتی پیروز و نه برای مال موجود و اگر بیعت بستید با من در حال اختیار پس برگردید و توبه كنید به سوی خدا از نزدیك و اگر بیعت بستید با من با بی میلی به راستی قرار دادید مرا بر شما راه (بازخواست را) با ظاهر كردن شما فرمانبرداری را و پنهان كردن شما نافرمانی را و به جانم سوگند نبودید سزاوارترین مهاجرین به تقیه كردن و پنهان نمودن و رفع كردن شما این امر (بیعت) را پیش از آنكه داخل شوید در آن بودم آسانتر بر شما از بیرون رفتن شما از آن پس از اقرار كردن شما به آن و به تحقیق گمان بردید من كشتم عثمان را پس در میان من و شما كسی است تخلف كرد از من و از شما از اهل مدینه (ایشان گواهی می دهند) سپس مسئول باشد هر مرد به اندازه آنچه زیر بار رفته پس برگ

ردید ای دو پیرمرد از رای خودتان زیرا اكنون بزرگترین امر شما ننگ است پیش از آنكه جمع بشود ننگ و آتش والسلام


صفحه 306.